«Η καταπάτηση των δικαιωμάτων του παιδιού μια σημερινή πραγματικότητα»

Με αφορμή τη σχεδόν καθημερινή προβολή περιστατικών βαρβαρότητας και βίας σε βάρος του παιδιού με διάφορες μορφές, οι φοιτητές του τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου πραγματοποίησαν μία έρευνα πάνω σ’ αυτό το θέμα. Στόχο τους αποτελούσε η ανεύρεση των ποικίλων μορφών με τις οποίες εκδηλώνεται το φαινόμενο αυτό. Με το πέρας της έρευνας, προέκυψε το συμπέρασμα ότι η παραβίαση των δικαιωμάτων του παιδιού λαμβάνει πολλές και «άγριες» μορφές. Για το λόγο αυτό υπήρξε επιτακτική η ανάγκη για αναζήτηση των αιτιών απ’ όπου πηγάζει το πρόβλημα αυτό.

Αρχικά, το οικονομικό επίπεδο των ανθρώπων και η φτώχεια που επικρατεί σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα σε τριτοκοσμικές χώρες, οξύνουν το πρόβλημα. Δεν είναι λίγοι οι γονείς οι οποίοι, εξαιτίας του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκονται, ωθούν τα παιδιά τους στην αγορά εργασίας από μικρή ηλικία. Παρατηρούνται συχνά παιδιά στα φανάρια να ζητιανεύουν πωλώντας χαρτομάντιλα ή πλένοντας τα αυτοκίνητα, στα χωράφια να μαζεύουν καλλιέργειες και σε άλλες δύσκολες –ακόμη και για μεγάλους- χειρωνακτικές εργασίες. Αυτό το κάνουν οι γονείς στην προσπάθειά τους να αυξήσουν το οικογενειακό εισόδημα. Έτσι, όμως, παραβιάζουν πολλά δικαιώματα των παιδιών τους, όπως το δικαίωμα να ζήσουν και να χαρούν τη παιδική τους ηλικία, να μορφωθούν στο σχολείο, να έχουν ένα όνειρο για τη ζωή τους στο μέλλον. Όλο αυτό φανερώνει ψυχολογική βία σε βάρος των μικρών παιδιών.

Και η πολιτεία, την ίδια στιγμή, ευθύνεται για το φαινόμενο αυτό με την καθυστέρηση εξασφάλισης επαρκούς νομοθεσίας υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών. Οι νόμοι που υπάρχουν είναι αναποτελεσματικοί και ακατάλληλοι για να αμβλύνουν το πρόβλημα καθώς οι ποινές που επιβάλλουν είναι ασήμαντες συγκριτικά με τις καταπατήσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην αναστέλλεται η δράση των επιτήδειων που ασκούν βία, οποιασδήποτε μορφής, στα παιδιά, διότι δεν φοβούνται το «Κράτος Δικαίου». Συνεπώς, η μάστιγα αυτή συνεχίζει να ευδοκιμεί.

Τέλος, η απουσία αγάπης από τους ανθρώπους συντελεί στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των παιδιών. Η έλλειψη ηθικής σε συνδυασμό με τους έντονους ρυθμούς ζωής, ειδικά στις μεγαλουπόλεις, αποτελούν παράγοντες που δυσχεραίνουν την ανάπτυξη της. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πολλοί γονείς είναι ανάλγητοι απέναντι στα παιδιά τους. Κατά συνέπεια, βιαιοπραγούν σε βάρος τους, δίχως ενοχές, είτε σωματικά, δηλαδή χτυπώντας τα βάναυσα, είτε ψυχικά με τη χρήση λεκτικής βίας και προσβλητικών εκφράσεων προς αυτούς. Έτσι, παραβιάζονται τα δικαιώματα των παιδιών σχετικά με την υγεία και την ανάπτυξη ανεξάρτητης προσωπικότητας.

Είναι πραγματικότητα ότι η καταπάτηση των δικαιωμάτων των παιδιών αποτελεί μία σύγχρονη πληγή για την κοινωνία μας. Αυτή όμως, μπορεί να πάψει να υφίσταται μόνο όταν υπάρχει θέληση για λύση του προβλήματος από την όλη την κοινωνία συνολικά. Σ’ αυτήν λοιπόν, επαφίενται  όλες οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση του φαινομένου με μία σειρά διαδικασιών, που, αν και επίπονες, είναι απαραίτητες για έναν καλύτερο κόσμο στο μέλλον.

Χριστοφορίδου Φωτεινή