Η βλακεία πάει σύννεφο

Μαθητικό χρονογράφημα γράφτηκε στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας με την επιμέλεια της κ. Καλαϊδου Ελένης ΠΕ02

Εμείς εδώ στο Σιδηρόκαστρο έχουμε πολλή ησυχία, μιλάμε για τέτοια νέκρα που, όταν είναι χειμώνας δεν κυκλοφορεί ψυχή. Έτσι λοιπόν, αυτή τη νέκρα την εκμεταλλεύονται κάποιοι φιλόζωοι που βγάζουν έξω τα σκυλιά τους και τα αφήνουν ελεύθερα να γεμίζουν απορρίμματα όπου να’ ναι. Κοιτάς εδώ, κοιτάς εκεί, κοιτάς και παραπέρα σκα…, παντού σκα… Εντάξει δεν λέω υπάρχουν και τα αδέσποτα, αλλά χάθηκε κανένας να τα μαζέψει ρε παιδιά; Στα ξένα κράτη βγάζει η άλλη βόλτα το σκύλο της και έχει μαζί της καμία δεκαριά σακούλες για να μαζέψει και τα σκα… του. Όμως εκεί θα μου πεις έχουν νομοθεσία που τους το επιβάλλει ο νόμος. Σε είδαμε μωρέ Ελληνάρα με το νόμο του καπνίσματος, λες και ο ιδιοκτήτης έβαζε την ταμπέλα «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ» για το φενγκ σούι και άρχιζαν τα φουγάρα «κλάιν μάιν» ρε και «δώστου πάφα πούφα» μέσα στο μαγαζί. Όχι τίποτα άλλο, να σε μυρίσει κανείς μετά και να νομίζει, ότι το τσίκνιζες όλη μέρα. Αυτά τα προβλήματα μπορεί να φαίνονται μικροαστικά και γελοία σε κάποιους, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι η βλακεία έχει και τα όριά της!!!

 Λευτέρης Ζαφειρίδης